سنگ های مرمریت جز یکی از پرطرفدارترین سنگ های ساختمانی در ایران و جهان می باشد.و مثل تمامی سنگ های ساختمانی دیگر دارای معایب و مزیت های مختص خود می باشد.ما در این مقاله در مورد معایب سنگ های مرمریت صحبت میکنید و به مزیت های سنگ های مرمریت اشاره نمی کنیم.
سنگ مرمریت چگونه متولد شد؟
سنگ مرمریت حاصل دگرگونی های مختلفی است که بر روی سنگ آهک انجام می گیرد و جلوه ی بی نظیری به ساختمان می بخشد. با این وجود نباید از معایب سنگ مرمریت برای نما هم چشم پوشی کرد.
سنگ مرمریت همواره جز زیباترین سنگ نماهای ساختمان می باشد که علاقمندان بسیاری نیز دارد اما در کنار تمام مزایای بی نظیر، دارای چند عیب کلی هم می باشد که قبل از خرید باید به این نکات توجه کافی را داشته باشید.
سنگ های مرمریت به دلیل زیبایی و مقاومت قابل قبولی که دارند مورد توجه مهندسین قرار دارند و در برابر آتش زود تخریب نمی شوند. با استفاده از سنگ های مرمریت میتوانید فضای داخلی منزل خود را بسیار خاص کنید و تقریبا در تمامی قسمت های خانه از آن استفاده کنید. اما معمولا به دلیل وزن نسبی که این نما دارد توصیه میکنند برای نمای بیرون ساختمان استفاده نشود.
تنوع رنگی و طرحی سنگ مرمریت قابل توجه است و تقریبا تمامی سلایق را تحت پوشش قرار می دهد.
سنگ مرمریت خالص دارای رنگ روشن سفیدی می باشد و در انواع مختلفی نظیر سنگ مرمریت پرشین سیلک، سنگ مرمریت مهکام و .. تقسیم بندی می شود.
معایب سنگ مرمریت در نمای خارجی ساختمان
- قیمت بیشتر نسبت به سایر نماهای ساختمان
- مقاوم کم در برابر سرما
- تغییر رنگ پس از قرار گرفتن زیر آفتاب
- لکه پذیر بودن به دلیل رنگ روشن و وجود حفره
- مقاومت کمتر نسبت به سایر سنگ ها
- سنگین کردن وزن سازه
- جذب آب بالا توسط انواعی از سنگ های مرمر
مرمریتها در فضای خارجی و نما ساختمان
نوع ترکیب کانیها و اجزاء تشکیل دهنده مرمریتها طوری است که اکثراً سریع دچار هوازدگی در سطح وعمق میشوند و به همین دلیل مصرف این سنگها در فضای آزاد پیشنهاد نمیشود چراکه در مدت زمان کمی ابتدا سطح آن دچار هوازدگی میشود و سپس با نفوذ آب در رگههای این سنگها شاهد خوردگی و حل شدن آهکهای کناری درزها خواهیم بود.
هنگام یخ زدگی و افزایش حجم، کم کم نمای آن دچار ترکهای عمیق میشود. مرمریتهایی که از جنس سنگ آهک هستند ابتدا با فرآیند حل شدن هوا زده میشوند. تأثیر باران یا آبهای سطحی ممکن است، کند و تدریجی رخ دهد ولی حتماً رخ میدهد.
این تاثیر احتمالاً به شکل کاملاً غیر یکنواخت خود را نشان خواهد داد. اگر بخشی از سنگ، سیلیسی شده باشد، این قسمتها در برابر فرآیند انحلال بیش از بخشهای کربناتی مجاور مقاومت میکنند و ظاهر سنگ به صورت غیر یکنواخت و آبله رو میشود. گاهی دیده شده که سطح این سنگها پوسته پوسته شده، از سنگ اصلی جدا شده اند.
چه شرایطی برای استفاده از سنگ مرمریت در فضای خارجی ساختمان وجود دارد؟
- ۱: سنگ بسیار ضخیم باشد. یعنی ضخامتی بیش از چهار سانتیمتر داشته باشد آن هم در سنگهای مرمریت سیلیسی و محکم این ضخامت باعث عدم نفوذ آب و خوردگی سنگ و موجب تأخیر در در تَرَکهای عمیق میشود.
- ۲: سطح سنگ ساب خورده نباشد. مثلا ً تیشه ای یا بادبر باشد و یا به هر روش دیگر غیر براق باشد.
در اینصورت چنانچه حتی سطح سنگ دچار هوازدگی شد این هوازدگی به علت غیر صاف و غیر براق بودن سنگ، چندان به چشم نمیآید. مثال معروف آن برج آزادی است که در آن از مرمریت شهیادی استفاده شده است، آن هم با سطحی غیر براق و به صورت ناصاف و ضخیم. یا استفاده هایی که از سنگ مرمریت گندمک در فضای خارجی میشود میتواند نمونه ای از استفادهی مناسب این سنگ باشد. معمولاً این سنگ را به صورت تیشه ای یا سند بلاست یا بادبر استفاده میکنند که سطحی غیر براق دارد و کمترین ضخامت مورد استفاده در آنها نیز ۵/ ۲ سانتیمتر میباشد یکی از اشتباهات رایج در استفاده از سنگ مرمریت همین استفاده نامناسب آن در فضاهای خارجی است. اشتباهی که همه ما بارها آن را دیده ایم.
سنگ مرمریت نمونه ای از سنگ های محبوب ساختمانی در میان خریداران شناخته می شود. استفاده از این سنگ بیش تر در فضای سربسته صورت می گیرد. از آن جایی که تغییرات آب و هوایی می تواند بر مقاومت و شکل ظاهری این سنگ تاثیر بگذارد، بهتر است در نمای بیرونی مورد استفاده قرار نگیرد.
برای مثال ایجاد شکستگی، ترک خوردگی، تغییر رنگ و رنگ پریدگی از جمله تاثیرات سوء قرار گرفتن این سنگ در نمای بیرونی می باشد. آن چه که در ادامه این مطلب از ساختمانچی به بیان آن خواهیم پرداخت، توضیحات تکمیلی در مورد سنگ مرمریت می باشد. در ادامه با ما همراه باشید.
مشخصات سنگ مرمریت
سنگ مرمریت از جمله سنگ هایی است که مقاومت زیادی در برابر حرارت از خود نشان می دهد. این سنگ در برابر اسید آسیب پذیر بوده و در صورت مجاورت با تغییرات آب و هوایی دچار تغییر در شکل ظاهری می شود. این سنگ وزنی در حدود ۲۵۶۰ کیلوگرم بر متر مربع دارد و مقاومت فشاری و پایایی آن از سنگ تراورتن بالاتر و از سنگ گرانیت پایین تر می باشد.
از آن جایی که سنگ مرمریت خاصیت آهکی دارد، جذب آب در آن بسیار بالا می باشد و به همین خاطر استفاده از آن در مکان هایی مانند حمام اکیدا توصیه نمی شود. بسیاری از افراد بر این باورند سنگ مرمر و سنگ مرمریت با یکدیگر شباهت دارند. ولی این تصور کاملا غلط بوده و این سنگ ها با یکدیگر متفاوت می باشند.
برای افزایش مقاومت سنگ های مرمریت از چسب و رزین یا اپوکسی در پشت سنگ استفاده می شود. به طور کلی می توان گفت سنگ های مرمریت از مقاومت چندان بالایی برخودار نمی باشند. از این رو بهتر است در مکان های پر رفت و آمد از این سنگ استفاده نشود، چرا که به مرور زمان دچار فرسودگی می شود.
نتیجه گیری
بطور کلی سنگ مرمریت نمونه ای از بهترین و زیباترین سنگ هایی است که می توان در فضای داخلی مورد استفاده قرار داد. هرچه سنگ های مرمریت از تراکم بالاتری برخوردار باشند، مرغوبیت بیش تری داشته و از دوام بیش تری نیز برخوردار می باشند.
از جمله ویژگی هایی که باعث متمایز شدن این سنگ با سایر سنگ ها شده است، قابلیت ساب پذیری سنگ های مرمریت می باشد. از این سنگ می توان به عنوان کفپوش و دیوارپوش استفاده کرد.
